Ebeveynlik koçunun 3 ipucu var

“Dinleme Dili”ndeki ilk adım basittir: Gördüğünüzü söyleyin. Kararınızı çocuğunuzun davranışına dayatmak yerine, tepki verme dürtüsüne direnin ve gördüğünüzü kelimenin tam anlamıyla seslendirin.

Örneğin, çocuğunuzun paylaşım yapmadığını düşünebilir, olmasını dilersiniz ama onların gözünde oyun oynamakla meşguldür. Şu kadarını söyleyin: “O oyuncakla oynamakla meşgulsün.” Aynı şekilde, zihinlerinde hüsrana uğramış hissettiklerinde size bir tavır sergilediklerini düşünebilirsiniz. Şunu kabul edin: “Bu durum hakkında sinirli hissediyorsunuz.”

Miller, “Çocuğunuzun sizi dinleyebilmesi için önce duyulduğunu hissetmesi gerekiyor” dedi. “Çocuğunuz duyulmadığını hissettiğinde, istek ve ihtiyaçlarını reddettiğinizi hisseder, onlara hissettiklerinin yanlış olduğunu söylediğinizi düşünürler.”

Bu, onların taleplerine boyun eğmeniz gerektiği anlamına gelmez. Ama size onların yerine geçme ve davranışlarının temel nedenini bulma fırsatı verir.

Miller, “Ebeveynler olarak çoğu zaman bir talep veya istekle içeri gireriz ve çocuklarımızın önce ne istediğini kabul etmedik” dedi. “Onların ne istediğini umursamıyorsan, senin ne istediğini umursamıyorlar.”

Çocuğunuzun davranışını anladıktan ve empati kurduktan sonra, ilerlemelerine ve bir çözüm bulmalarına yardımcı olmak için daha iyi bir konumda olacaksınız.

Hoşunuza gitmeyen bir davranış sergiliyorlarsa, bu enerjiyi sevdiğiniz bir şeye yönlendirmelerine yardımcı olun.

Örneğin, kanepeye atlıyor olabilirler ve siz onların atlamamasını tercih edersiniz. Etrafta zıplama ve buharı üfleme isteklerini kabul edin, ancak bu enerjiyi zemin veya trambolin gibi farklı bir alana yönlendirmelerine yardımcı olun. Alternatif olarak, yeni bir oyuncak talep ediyor olabilirler ve doğum günleri yeni geçmiş olabilir. Ekstra cep harçlığı kazanmak gibi, kendileri için satın alabilecekleri bazı yollar düşünmelerine yardımcı olun.

Miller, “Davranışın arkasındaki ihtiyaca bakmak ve bu ihtiyacı sizin için kabul edilebilir bir şekilde karşılamalarına yardımcı olmakla ilgili” dedi.

Yine de, hoşunuza giden bir davranış sergiliyorlarsa, kabul edin ve gelecekte bu tür davranışları güçlendirmeye yardımcı olmasını sağlayın.

Durumu yumuşattığınızda ve bir uzlaşmaya vardığınızda, çocuğunuzun sergilediği bir gücü vurgulayarak tartışmayı sonlandırın.

Geri bildirimi kendiniz merkezde olacak şekilde yapılandırmaktan kaçının, örneğin “Bunu yaptığınız için çok mutluyum.” Bunun yerine, örneğin: “Sen tam bir problem çözücüsün, bunu düzeltmenin bir yolunu buldun” diyerek onları odak noktası haline getirin.

Bu şekilde, kendilerini durumun aktif bir katılımcısı ve zaman içinde tekrarlanma olasılığı daha yüksek olan güçlü karar verme yeteneklerine sahip biri olarak tanıyacaklardır.

Miller, “Çocuğun iç sesini benimsemek, bu davranışları güçlendirmelerine ve özgüvenlerini geliştirmelerine yardımcı oluyor” dedi.

“Dinleme Dili” çerçevesi esas olarak çocuklar için yapılandırılmış olsa da, Miller’e göre gençler, meslektaşlar ve romantik ilişkiler dahil olmak üzere diğer yaş gruplarına ve durumlara da uygulanabilen bir çerçevedir.

Örneğin gençlerin durumunda, gördüklerinizi söylemek, alışılmadık şekillerde davrandıklarında kendilerini daha iyi anlamalarına yardımcı olurken aynı zamanda ebeveyn olarak sizinle iletişim kanallarını da açabilir.

Miller, bu isteğe saygı duyulması gerektiğine dikkat çekerek, “Genel olarak, insanların harekete geçmelerinin veya bağırmalarının nedeni güç ihtiyaçlarıdır” dedi.

Bu arada, diğer insanların bakış açılarını gerçekten dinlemek ve anlamak, bir insan olarak daha düşünceli ve şefkatli olmanıza da yardımcı olabilir.

Miller, “Aslında kendi davranışlarınızı da anlamaktır,” diye devam etti. “Tepkimizi değiştirmenin en hızlı yolu, olayları nasıl gördüğümüzü değiştirmektir.”