CNN’den gizlilik endişeleri nedeniyle yalnızca ilk adını kullanmasını isteyen Ludmilla, “Kardeşim ve ben konuşuyorduk” dedi. “Bir anda, Grads birer birer düşmeye başladı.” Pencereler çerçevelerinden fırlamıştı. “Her şey çatırdıyordu.”
İlk şoku ve kafa karışıklığını hatırladı. “Orada duruyoruz – kardeşim haç işareti yapıyor ve ben bağırıyorum. Eve bakmak için ondan döndüm ve sonra bir patlama daha oldu ve enkazın altında kaldım.”
Ludmilla bir an kör oldu. Yüzünden ve ellerindeki ve ayaklarındaki kesiklerden kan akıyordu, ama o yaşıyordu. Onu güvenli bir yere, bodrum katına çeken bir komşunun dokunuşunu hissetti. 96 yaşındaki annesi, çok şükür yara almadan kurtuldu.
“Kardeşim nasıl, Vitya nasıl?” diye soruyorum. Ve komşu gözlerini gizler ve ‘Her şey yolunda’ der.
“Ona dedim ki, ‘Vova, buna inanmıyorum. Olsa bizi görmeye gelirdi.’
“Her şey yolunda, otur,” diyor ve dışarı çıkıyor. Karısı da yanımda oturuyor ve ‘Luda, sana nasıl söyleyeceğini bilmiyor. Vitya öldü’ diyor.
“Bu kadar. Ve kardeşim 6 Mayıs’ta 73 yaşında olacaktı ve hepsi bu kadar.”
Rusça konuşulan bu bölgedeki tek travma ölüm ve kayıp değil. Birçokları için savaş, Rusya ile kalan dostluğu alt üst etti. Kiev Uluslararası Sosyoloji Enstitüsü tarafından geçen yıl yapılan bir ankete göre, Ukraynalıların %43’ü Rusya’da akrabaları olduğunu bildiriyor.
Rusça konuşulan doğuda bile, Rusya’nın 2014 yılında Kırım’ı ilhak etmesinden ve ayrılıkçı hareketlere verdiği destekten bu yana bu dostluk zaten azalmaya başlamıştı. Bu savaşla birlikte acı dolu bir tarih ön plana çıkıyor: kıtlık ve zorunlu Sovyet kolektivizasyonundan ölen milyonlarca insan ve onlarca yıldır Ukrayna kültürünü ve Ukrayna dilini yok etme girişimleri.
Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin’in ordunun sivil kayıpları önleyen küçük ve hedefe yönelik bir operasyon yürüttüğü propagandasına inanan biriyle ilişki kurmak zor. Komşularınızın, kardeşlerinizin ve arkadaşlarınızın öldürüldüğüne inanmıyorlarsa, ilişki kurmak belki daha da zor.
Ludmilla’nın oğlu, kız kardeşi ve kız kardeşinin ailesi Rusya’da yaşıyor.
Ludmilla, “Torunum kendi kız kardeşimin torunuyla kavga etti” dedi. “Ne uyduruyorsun? Kendine ateş ediyorsun ve yalan söylüyorsun” dedi ve Rusya’da “birçok insanın” ülkesinde gerçekten neler olduğuna inanmadığını da sözlerine ekledi.
Ludmilla, “Bu Putin’in politikası. Zombileştirme” dedi.
Rusya’nın, Ukrayna’nın doğusundaki Donetsk ve Luhansk bölgeleri olan Donbas’ın tamamını ele geçirip geçiremeyeceği, ordusunun savaşın açılış aylarında gösterdiği ezici performansın ardından yanıtlanmayan bir soru.
Ancak Rusya’nın bu girişimde yaratacağı yıkım kesindir. Ukraynalı yetkililer, saldırganların Ukraynalıların savunacakları hiçbir şey kalmayana kadar önemli topçu rezervleriyle şehir merkezlerini bombalayacaklarını söylüyor. Ve anlatılmamış Vityas ve Ludmillas’ı bırakacak: ölü, evsiz veya yaslı.
Luhansk bölgesi askeri idaresi başkanı Serhiy Hayday, Rus güçlerinin bölgenin ön cephelerindeki her yerleşimi yerle bir ettiğini söyledi.
Pazartesi günü Ukrayna televizyonuna verdiği demeçte, “Stratejik olarak konuşursak, (Rusların) ilerleyebilecekleri tek yer tamamen yok ettikleri bölgelerdir” dedi. “Böylece Novotoshkivka’nın tamamını tamamen yok ettiler, savunmayı tutacak hiçbir yer yoktu – ve onu işgal ettiler.” Ukrayna hesaplarına göre, Luhansk’taki Novotoshkivka köyü 25 Nisan’da düştü.
Yine de Hayday, düşmanının Lysychansk’ın Siverskyi Donets nehrinin karşısında yer alan alçakta bulunan kardeş şehri Severodonetsk’i doğrudan ele geçirebileceğine inanmıyor.
Nispeten sakin Bakhmut’ta ağaçlarla çevrili bir sokakta duran CNN’e, “Bu zafere kesinlikle ihtiyaçları var. Ama Severodonetsk’e doğrudan saldırmayacaklar. Onu kuşatmaya çalışacaklar” dedi.
“İki ay içinde savunmayı geçemeyeceklerini anladılar. Bu yüzden Popasna ve Rubizhne yönünden atlamaya veya kesmeye çalışıyorlar. Ve sonra Luhansk bölgesi kuşatılacak. Ve sonra onlara gerek kalmayacak. askerleri kaybederseniz, tüm alanları vururlar.”
Bu taktik, sadece Ukrayna kontrolündeki Luhansk bölgesinden geriye kalanların doğu ucunda oynanmıyor. 2014-15’ten beri var olan temas hattı boyunca güneyde de doğrudur; ve kuzeyde, Rusya Izium’dan güneye ve batıdan Lyman’a doğru iterken.
Başarılı olursa, Ukrayna ordusunun yıkıcı bir bölümünü tuzağa düşürecek. Sloviansk ve Kramatorsk’ın ana nüfus merkezleri – şimdiye kadar düşman topçularından büyük ölçüde zarar görmemiş – kendilerini düşman hatlarının gerisinde bulacaklardı.
Her gün, bekolar verimli tarlalara daha fazla savunma hendekleri kazıyor ve kamyonlar otoyollara beton ve toprak yığınları yığıyor. Sloviansk ile Lyman arasındaki büyük bir demiryolu köprüsü geçen hafta yıkıldı; Rus grevi mi yoksa Ukrayna sabotajı mı hala belirsiz.
Hayday, Ukrayna ordusunun Rusları iki veya üç hafta daha oyalayabileceğine inanıyor. Batılı güçler tarafından verilen küçük, çevik havasavar ve tank silahlarının yardımcı olduğunu söyledi. Ancak, ancak vaat edilen ağır topçu cepheye gerçekten ulaştığında, gelgit tersine çevrilebilir.
“Bu, ne yazık ki, henüz burada değil” dedi. “Ve tüm savaşı tamamen değiştirebilir.”
Ludmilla şimdi günlerini annesi ve bir yabancıyla birlikte batıda, Bakhmut’ta küçük bir hastane odasında geçiriyor. Yüzüne fırlatılan enkazdan gelen yaralarla dolu yüzü.
Komşularının çoğu uzun zaman önce daha güvenli topraklara gitti. Ama diğer pek çok kişi kaldı — çünkü ayrılma araçları yok, evlerini korumak istiyorlar ya da bu savaşın uzun süredir devam eden savaşlardan farklı olacağını inkar ediyorlar. 2014’ten beri bu bölge.
Ludmilla, “İnsanlıktaki açgözlülük ve açgözlülük yenilmedikçe bu savaşlar asla bitmeyecek” dedi. “Bir insan ne kadar sahip olursa olsun, her zaman yeterli değildir.”
Kaynak : https://www.cnn.com/2022/05/03/europe/eastern-ukraine-conflict-stakes-intl-cmd/index.html